Het aansnijden van de bruidstaart is al zo’n vast ritueel tijdens een bruiloft, dat we er vaak al helemaal niet meer bij stilstaan wat de diepere betekenis van deze traditie is. Hoe is de bruidstaart nou eigenlijk ooit ontstaan?
De Romeinen hebben de eerste stap gezet
De eerste verwijzingen naar een bruidstaart vinden we, ver terug in de geschiedenis, bij de Romeinen. De bruidstaart was toen nog een eenvoudige koek, waarin veel gist werd gebruikt omdat dit goed voor de vruchtbaarheid zou zijn.
Deze koek werd doormidden gebroken en boven het hoofd van de bruid verkruimeld. Om zo de Goden te smeken het jonge paar met veel kinderen te zegenen. De taartkruimels zouden, wanneer die meegenomen werden, de gasten op hun beurt weergeluk brengen.
Toen kwamen de Engelsen
In de Middeleeuwen brachten in Engeland de bruidsgasten zoete broodjes en later cakejes, mee naar het feest. Deze cakejes werden in een piramidevorm opgestapeld Wanneer het bruidspaar er in slaagde elkaar boven de berg cakejes te kussen, zonder de gestapelde cakes omver te laten vallen, zou hun huwelijk gezegend zijn met geluk en kinderen.
Een Franse kok zette de puntjes op de i
Een Franse kok gooide suikerglazuur over de berg cakejes, wat de piramide minder wankel maakte. De huidige Franse traditionele bruidstaart, de ‘croquembouche’, vertoont nog steeds een grote gelijkenis met deze cakejespiramide uit de Middeleeuwen.
En tot slot …
In Engeland werd de traditionele bruidstaart een “fruitcake” bedekt met wit glazuur. De Engelse Koningin Victoria liet voor het huwelijk van haar oudste dochter een gigantische bruidstaart met verschillende plateaus maken. Deze “koninklijke” bruidstaart werd sindsdien de norm voor alle Europese koningshuizen en adellijke families. Deze drietraps variant daarvan is wat nu de standaard bruidstaart is.
